بررسی و تحلیل اعتراض به کودتای 28 مرداد 1332 در ادبیات داستانی معاصر فارسی از سال 1332 تا 1357 (با تأکید بر هفت تن از برجسته ترین نویسندگان این دوره)

بدون تردید یکی از سه حادث? مهم سیاسی و تأثیرگذار یکصد سال اخیر تاریخ معاصر ایران، کودتای 28 مرداد 1332 است. انقلاب مشروطیت و انقلاب اسلامی، دو حادث? دیگر این قرن به شمار می-روند. در این پژوهش، نحو? انعکاس کودتا در ادبیات داستانی تحلیل و بررسی شده است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است، که با انتخاب هفت نویسنده از داستان نویسان معاصر صورت گرفته است. نویسندگان منتخب، سیمین دانشور، ابراهیم گلستان، جلال آل احمد، احمد محمود، جمال میرصادقی، غلامحسین ساعدی و نادر ابراهیمی هستند. آثار این نویسندگان از نظر محتوا بررسی شده است. این واقعه علاوه بر بازتاب گسترده به صورت صریح و پوشیده در ادبیات داستانی، در شکل گیری جریان سمبولیسم ادبی تأثیر داشته است. بسیاری از نویسندگان روشنفکر و مبارز به دلیل فشار و اختناق حاکم بر جامعه، با زبان و بیانی رمزی و تمثیلی در نقد مسائل اجتماعی- سیاسی کوشیدند و مسائلی همچون شکست جنبش ملی، روحی? یأس و ناامیدی، استقرار استبداد داخلی و نفوذ مجدد استعمار در مرکز توجه آنان قرار گرفت. پس از بررسیها این نتیجه حاصل شد که تأثیر این حادثه بر آثار نویسندگان این دوره بیشتر در حوز? درونمایه، شخصیت و فضاسازی است. درونمایه هایی مانند دخالت بیگانگان در عرصه های سیاسی و فرهنگی، اعتراض به جوّ اختناق زده و ناامن جامعه و روحی? یأس و ناامیدی و شکست و تردید و پوچی در شخصیتهای داستانی و توصیف فضای استبدادی و اختناق زد? جامعه در آثار مربوط به این دوره به آسانی قابل مشاهده است.